Kolganzen, brandganzen en grauwe ganzen zijn beschermde vogelsoorten als bedoeld in artikel 3.1 van Wnb. PS van Fryslân hebben in hun Verordening Wnb een vrijstellingsmogelijkheid opgenomen als bedoeld in artikel 3.3, tweede lid Wnb. Op grond hiervan mogen grondgebruikers ganzen verjagen met ondersteunend afschot. In de verordening is bepaald dat de ganzenfoerageergebieden begrensd mogen worden.
De percelen van de derde- belanghebbende in deze zaak, zijn niet opgenomen in het ganzenfoerageergebied ‘Oude Gaasterbrekken en Fluessen’, waarvoor de maatschap ze had aangemeld. De maatschap kan zich hiermee niet verenigen, omdat zij voor de ganzenschade op haar percelen nu geen vergoeding kan krijgen.
Het gaat in de hoger beroepsprocedure om de vraag of en in hoeverre er een belangenafweging moet plaatsvinden. De Afdeling oordeelt in het kader van hoger beroep dat, de rechtbank (zaak nr. LEE 18/3590) niet heeft geoordeeld dat het college bij de begrenzing van ganzenfoerageergebieden geen gebiedsgerichte aanpak mocht hanteren. De rechtbank heeft terecht overwogen dat deze aanpak onverlet laat dat, bij de heroverweging gemotiveerd moet worden, waarom de percelen van de belanghebbende niet zijn opgenomen binnen de begrenzing van het ganzenfoerageergebied.
In de tussentijd hadden PS een nieuw besluit genomen, maar dat besluit is ook niet deugdelijk gemotiveerd. Volgens PS zijn de betreffende percelen al op grond van andere regelingen beschermd. De percelen liggen namelijk in een Natura 2000-gebied, worden gepacht van een Terrein Beherende Organisatie (Staatsbosbeheer) en zijn in het Natuurbeheerplan als een natuurtype aangeduid. Dit alles geldt echter evenzeer voor de direct omringende percelen die wel deel uitmaken van het ganzenfoerageergebied. De Afdeling acht zonder nadere motivering, die ontbreekt, niet begrijpelijk dat de opname van die percelen in het ganzenfoerageergebied op een fout zou berusten, zoals is betoogd door PS (AbRvS 28 juni 2023, ECLI:NL:RVS:2023:2497)